Schilderen voor Project Nepal. Met dit idee begonnen we onze voorbereidingen vorig jaar, met nog geen idee waar we terecht zouden komen en welke ervaringen we zouden gaan opdoen.
In Nederland kocht ik kleurpotloden (kleinduimformaat), grijze potloden, puntenslijpers, gummen, vetkrijt, houtskool, bellenblaas, beetje a4 papier, wat grootformaat schetspapier en kwasten. En van de intertoys kreeg ik nog gratis scobido-touw mee.
Wat leuk om dat gewoon voor hen te kunnen kopen, voelde me wel een beetje sinterklaas :)
Dan onze ontmoeting met de kinderen van het weeshuis. De kinderen zijn zo blij met aandacht die ze van de vrijwilligers krijgen. Even de geborgenheid opzoeken, even op schoot kruipen of aan de hand meegenomen worden. Lekker voetballen of spelletje spelen. Ook muziek maken en dansen met elkaar is wat ze graag doen. Zo ontmoet ik een prachtig trio, de een zingt, de ander trommelt en de derde voegt zich met een dans!
De kinderen zijn nog niet zo lang geleden verhuisd omdat hun huis in slechte staat was. Het huis waar ze nu in wonen is wat klein, maar in goede staat. Ook in dit huis zullen ze niet lang wonen, het staat te ver van hun school. Ze worden met de bus opgehaald en teruggebracht. Omdat de bus veel tijd kost en teveel kosten met zich meebrengt zullen ze voorjaar 2013 verhuizen naar de wijk Pepsicola, waar ook de school is. Er is al een huis op het oog, een groter huis en in goede staat. Op dit moment zit er een school in en als deze gaat verhuizen kunnen zij erin. Dan kunnen ze zich eindelijk settelen en is het verhuizen klaar!
Wat we daar ter plekke konden bijdragen was alvast een maand eten inkopen: rijst, linzen, eieren en suiker (op de foto te zien). Zowel 's ochtends als 's avonds eten ze, zoals elke Nepalees, Daal bhat. Bij hun huis hebben ze ook een klein veldje waar ze groente verbouwen, hierin zijn ze zelfvoorzienend.
Wat ze ook konden gebruiken waren deken- en kussenslopen. Voor vertrek waren de dekenslopen of hoezen net klaar (alles moest nog worden gemaakt). Voor de kussenslopen was geen tijd meer, maar kunnen ze nog van ons via Jammajammi aanschaffen.
Het speuren naar een creaverfwinkel was nog een hele klus en heeft iets meer dan een week geduurd.. Op de eerste dag zagen we tegenover ons gastgezin een groot reclameschildering: asian paint!! Maar het was Dashain festival dus, zoals vele winkels, dicht. En toen het eenmaal open was, hadden ze alleen maar enorme emmers verf en leken ze niet te begrijpen wat ik wilde. Later een leuk gesprek met kunstenaar Arjun die op de Monkey tempel zijn kunstwinkel heeft. Die gaf me weer een aanwijzing die later weer ontkracht werd. Maar wel een beetje dichterbij. Uiteindelijk is Gelu van het VSN meegeweest en heeft mijn wensen vertaald bij een asianpaint winkel. Grappig was dat de verkoper zijn 'master' kleuren (de basiskleuren: rood, geel, blauw en zwart) eigenlijk niet wilde verkopen of voor veel geld. Door te mengen kon hij er meer uit halen. De verkoper wilde me wijsmaken dat je zwart kon maken door te mengen met wit. Hahaha. Uiteindelijk de mengkleuren rood (roze), blauw en geel, en een klein potje master zwart op waterbasis kunnen kopen :)
Om de beurt, mochten de kinderen wat komen schilderen. We hebben het op een grote houten plaat geschilderd, zodat als de kinderen gaan verhuizen ze het mee kunnen nemen.
Ineens lag die daar, na veel persoonlijke schilderijen te hebben geschilderd, mijn laatste schilderopdracht voor vertrek naar Nepal....
En met een geweldig totaalbedrag voor het goede doel! Ons idee was het ingezamelde geld ter plekke te besteden aan wat er nodig is. Ook teken- en schilderspullen wilde ik aanschaffen om daarmee met de kinderen aan de slag te gaan. Het laatste berichtje vanuit Nepal van Carlo was dat ik me er niet teveel van zou moeten voorstellen, verf- en crea-winkels zoals hier kennen ze niet.
In Nederland kocht ik kleurpotloden (kleinduimformaat), grijze potloden, puntenslijpers, gummen, vetkrijt, houtskool, bellenblaas, beetje a4 papier, wat grootformaat schetspapier en kwasten. En van de intertoys kreeg ik nog gratis scobido-touw mee.Wat leuk om dat gewoon voor hen te kunnen kopen, voelde me wel een beetje sinterklaas :)
Dan onze ontmoeting met de kinderen van het weeshuis. De kinderen zijn zo blij met aandacht die ze van de vrijwilligers krijgen. Even de geborgenheid opzoeken, even op schoot kruipen of aan de hand meegenomen worden. Lekker voetballen of spelletje spelen. Ook muziek maken en dansen met elkaar is wat ze graag doen. Zo ontmoet ik een prachtig trio, de een zingt, de ander trommelt en de derde voegt zich met een dans!
De kinderen zijn nog niet zo lang geleden verhuisd omdat hun huis in slechte staat was. Het huis waar ze nu in wonen is wat klein, maar in goede staat. Ook in dit huis zullen ze niet lang wonen, het staat te ver van hun school. Ze worden met de bus opgehaald en teruggebracht. Omdat de bus veel tijd kost en teveel kosten met zich meebrengt zullen ze voorjaar 2013 verhuizen naar de wijk Pepsicola, waar ook de school is. Er is al een huis op het oog, een groter huis en in goede staat. Op dit moment zit er een school in en als deze gaat verhuizen kunnen zij erin. Dan kunnen ze zich eindelijk settelen en is het verhuizen klaar!
Wat we daar ter plekke konden bijdragen was alvast een maand eten inkopen: rijst, linzen, eieren en suiker (op de foto te zien). Zowel 's ochtends als 's avonds eten ze, zoals elke Nepalees, Daal bhat. Bij hun huis hebben ze ook een klein veldje waar ze groente verbouwen, hierin zijn ze zelfvoorzienend.
Wat ze ook konden gebruiken waren deken- en kussenslopen. Voor vertrek waren de dekenslopen of hoezen net klaar (alles moest nog worden gemaakt). Voor de kussenslopen was geen tijd meer, maar kunnen ze nog van ons via Jammajammi aanschaffen.
Het speuren naar een creaverfwinkel was nog een hele klus en heeft iets meer dan een week geduurd.. Op de eerste dag zagen we tegenover ons gastgezin een groot reclameschildering: asian paint!! Maar het was Dashain festival dus, zoals vele winkels, dicht. En toen het eenmaal open was, hadden ze alleen maar enorme emmers verf en leken ze niet te begrijpen wat ik wilde. Later een leuk gesprek met kunstenaar Arjun die op de Monkey tempel zijn kunstwinkel heeft. Die gaf me weer een aanwijzing die later weer ontkracht werd. Maar wel een beetje dichterbij. Uiteindelijk is Gelu van het VSN meegeweest en heeft mijn wensen vertaald bij een asianpaint winkel. Grappig was dat de verkoper zijn 'master' kleuren (de basiskleuren: rood, geel, blauw en zwart) eigenlijk niet wilde verkopen of voor veel geld. Door te mengen kon hij er meer uit halen. De verkoper wilde me wijsmaken dat je zwart kon maken door te mengen met wit. Hahaha. Uiteindelijk de mengkleuren rood (roze), blauw en geel, en een klein potje master zwart op waterbasis kunnen kopen :) 
Om de beurt, mochten de kinderen wat komen schilderen. We hebben het op een grote houten plaat geschilderd, zodat als de kinderen gaan verhuizen ze het mee kunnen nemen.
Tekenmaterialen hebben we gesplitst, een deel aan het weeshuis gegeven en een andere deel aan de school. Voor school hebben we extra potloden gekocht en voor het weeshuis een groot pak A4 papier om nog veel meer te kunnen tekenen. En natuurlijk ook het plakband achtergelaten zodat tekeningen op de muur geplakt kunnen blijven worden!!
Omdat in Nepal alles een stuk goedkoper is dan hier in Nederland hadden we nog een flink bedrag over. We hebben dan ook besloten om het restgeld aan stichting Jammajammi te doneren. Zodat het geld besteed kan worden aan eten, huur, schoolgeld e.d. Ik heb begrepen dat in 2013 in Nepal alles duurder wordt en aangezien ook de verhuizing er aankomt, kunnen ze wel wat extra's gebruiken.
Wat me ook heeft getroffen is de stichting Diyo Nepal, hun werkwijze en visie. Families op het platteland die worden geholpen door iets 'kleins' dichtbij henzelf. En daarmee ook zoveel meer, hun omgeving, de natuur en hun cultuur. Kinderen kunnen bij hun familie blijven wonen, soms worden kinderen naar een weeshuis gebracht omdat ze geen onderdak of eten hebben. Kinderen en andere gezinsleden worden ziek omdat ze geen warme kleding hebben of er is geen schoon water in de buurt. Diyo Nepal helpt hen een handje, waarbij het uitgangspunt is dat ze uiteindelijk op eigen benen kunnen staan.
Hier helpen wij graag een handje aan mee, een kleiner deel van het verzamelde bedrag is gegeven aan stichting Diyo Nepal. Schoon water is een voorwaarde om gezond te kunnen groeien en te leven, met dit bedrag kunnen ze een watersysteem voor een gezin op het platteland van Dhading realiseren.
Hier helpen wij graag een handje aan mee, een kleiner deel van het verzamelde bedrag is gegeven aan stichting Diyo Nepal. Schoon water is een voorwaarde om gezond te kunnen groeien en te leven, met dit bedrag kunnen ze een watersysteem voor een gezin op het platteland van Dhading realiseren.
Graag wil ik iedereen hartelijk bedanken die aan de geldinzameling heeft meegedaan: iedereen die mij een schilderopdracht heeft gegeven, meegedaan heeft met een workshop of geld heeft gedoneerd. Alleen heb ik dit niet kunnen doen, jullie steentjes, mijn steentje en die van andere betrokkenen dragen bij aan deze mooie brug tussen oost en west!!
Op dit moment heb ik nog een viertal schilderijen liggen (hierin mochten de nepal-ervaringen verwerkt worden :). Ook liggen er nog een aantal nieuwe vragen te wachten. Omdat ik schilderen veels te leuk vind en graag meehelp aan ontwikkeling wil ik dit blijven doen. Ook doe ik een pilot verkoop van producten Nepal voor Nepal.
Op mijn nieuwe website www.openluchtatelier.nl/gifts kun je hier alles over lezen.
En ben je enthousiast, geef het door!!! Samen kunnen we een heleboel doen........
Door een village homestay trekking van Pure Nepal te ondernemen help je ook aan ontwikkeling. Leuk om daar eens een cursus te organiseren ;)
